Op
donderdag 8 november 2018 mocht ik bij jullie komen voor een Sozo
ik
vond het spannend en was ook wat angstig omdat ik met issues zat
die
niemand wist. Ik wist dat God ze naar de oppervlakte zou brengen en
daarom
heb ik ze ook met jullie gedeeld. Het aan het licht brengen is
nodig
om genezing te ontvangen. Ik ben heel blij dat ik dit heb kunnen
doen
en mijn schaamte opzij heb gezet. In het verleden heb ik deuren
geopend
die niet goed waren en waardoor de vijand macht over mij
kreeg.
Deze deuren hebben we in gebed gesloten. Jezus is zo liefdevol.
Hij
ziet mij en kent mij en Hij weet alles. Het fijne is dat de mensen van
Sozo
niets mogen doorvertellen aan anderen dus alles blijft bij hen.
Naast
2 dikke deuren die we gesloten hebben was er nog een issue
waarover
ik wil vertellen.
Ik
zat de dag voor de Sozo te kijken naar dokter Pol (wie kent hem niet)
en
ik vroeg mijzelf af: Waarom hou ik niet van dieren? Ook deze vraag
bracht
God weer naar boven tijdens het gebed. We hebben het aan
Jezus
gevraagd en deze bracht mij in gedachten naar mijn oma. Deze
had
een boerderij en we noemde haar altijd oma van de koeien. (ze
overleed
toen ik 8 jaar was). Mijn moeder zei altijd dat het een
buitengewoon
lief en heel goed mens was. Ik zelf vond het echter nooit
leuk
als ze kwam en kon geen liefde voor haar opbrengen. Dit bracht me
weer
naar een beeld dat als ik bij mijn oma op bezoek kwam en we met
nichtjes
naar de zolder gingen. Daar stond een mand met allerlei
speelgoedjes.
Echter deze waren allemaal kapot. Poppen zonder armen,
geen
kleren en oud vies plastic rommel. Ik voelde me tijdens de sessie
boos
omdat ik het speelgoed voor mezelf minderwaardig vond. Hoe kon
ze
ons daarmee laten spelen en zoet houden. Toen werd gevraagd
tijdens
de sessie in welke leugen ik had geloofd. De leugen was dat ik
het
niet waard was. Toen openbaarde God mij de waarheid dat het
speelgoed
het oude speelgoed van mijn moeder en haar 8 broers en
zussen
was. Ik heb mijn moeder zo vaak horen zeggen dat ze zo arm
waren
en met sinterklaas ze steeds dezelfde pop kreeg met een ander
kleertje
aan. Ik begreep toen dat ik aan het spelen was met de oude
versleten
speeltjes van mijn moeder en haar broers en zussen. Omdat
ze
niets anders hadden. Toen ik deze openbaring kreeg besefte ik dat ik
mijn
oma zo tekort had gedaan en dat ik haar daardoor mijn hele leven
heb
buitengesloten terwijl ze inderdaad een heel lieve vrouw was. Ze
had
niet meer en gaf wat ze had. De dames van de Sozo hebben mij met
liefde
begeleidt in dit gehele openbaringsproces door overal Jezus erbij
te
betrekken. Er kwam ook verdriet omdat ik niet liever tegen mijn oma
ben
geweest. Ik heb vergeving gevraagd aan mijn oma en ook mezelf
vergeven.
Ik zie mijn oma nu vanuit een hele andere kant en
ben
dankbaar dat ik haar naam (Paula) mag dragen.